Íshavskrutt (ulkuættin)
Icelus bicornis (Reinhardt, 1840)

Stødd: Íshavskrutt verður upp í 15,7 cm langt.

Dýpi: Undir Føroyum er íshavskrutt fingið úr 300 m niður á 350 m, er annars úr 1 m niður á 500 m.

Litur: Tað er gulligt við brúnum blettum, teir flestu eru um bakið. Veikur, gulligur litur er um búkin. Tvørstrikur eru eftir fjaðrateinunum.

Teinar: R1 VI-IX; R2 17-23; G 13-16; U 15-19.

Lýsing: Íshavskrutt er bulmikil fiskur, minnir eitt sindur um kryplaðan fisk. Tað hevur tvær ryggfjaðrar, tann fremra er stutt. Aftara ryggfjøðurin er serliga long. Tað hevur eina gotfjøður og stórar uggafjaðrar. Búkfjaðrarnar eru smáar, smalar og stuttar. Strikan er sett við umleið 38 beinplátum, og hon røkkur ikki aftur til stertin. Oman fyri strikuna, upp móti ryggfjaðrunum, er enn eitt rað av beinplátum, ella píkum. Íshavskrutt hevur stórt høvd. Á kápuni eru 4 píkar hvørjumegin, tann ovasti er klovin. Kallfiskar hava stóra sinu.

Eyðkenni: Klovni píkurin á kápuni hvørjumegin.

Týdningur: Íshavskrutt hevur ikki vinnuligan týdning.

da: Tornulk, en: Twohorn sculpin, fr: Icele a deux cornes, ís: Fuðriskill, no: Tornulke