Kap. 15 - Um tú vilt gleði vinna
Eydnan er ei at líta á
Eydnan er ei at líta á,
ymissar vegir hon dregur,
stundum hon tekur alt tær frá,
stundum almikið tær gevur,
spælir so kát sum óspekt fyl,
mangur ein maður temja vil,
enn var tó eingin tað mentur.
2. Sýnist hon ofta strong og vánd,
vil hon títt verk ikki fremja,
minst til, hon er í Harrans hond,
tí mást tú aldri teg gremja.
Beyð tær ei lívið gleðileik,
Harrin enn aldri nakran sveik;
hann eigur troyst tær at geva.
3. Gakk tú við Guði hvørja stund,
lat so enn eydnuna skifta;
tá stendur tú á føstu grund,
hvirlur ei kunnu teg syfta.
Sterkari enn hvør borg í verð
máttur og miskunn Harrans er,
verja tey teg allar ævir.
Mikkjal á Ryggi
171