Fiskayvirlit
- Alment um fiskar
- A
- Á
- B
- D
- E
- F
- G
- H
- Í
- J
- K
- L
- Laksastyrja
- Lakssild
- Lakstobis
- Laksur
- Langfjaðraði tunfiskur
- Langitrantur
- Lálla
- Leysikjaftur
- Liri
- Lítla lakstobis
- Lítla nebbasild
- Lítlabrosma
- Lítlakrutt
- Lítli kongafiskur
- Lítli kryttlingur
- Lítli prikkafiskur
- Lítli súgfiskur
- Lítli tussafiskur
- Lítliglámur
- Ljósa silvurøks
- Ljósangi
- Lodna
- Longa
- Longubróðir
- Lusifer
- Lútkens úlvfiskur
- Lýrur
- Lýsingur
- M
- N
- Ó
- P
- R
- S
- Sandskøta
- Sandstubbi
- Sankta Pætursfiskur
- Sars-úlvfiskur
- Seilur
- Sekstáknahávur
- Sild
- Sildakongur
- Silvurbramafiskur
- Silvurkalvi
- Silvurmurtur
- Silvurøks
- Silvurstinglaksur
- Síl
- Sjókarpi
- Sjóprónur
- Skrubba
- Skrubbhávur
- Skrubbuti úlvfiskur
- Skøta
- Slætta langasporl
- Slætthøvd
- Sloans ormfiskur
- Smáblettuti reyðhávur
- Smáoygda havmús
- Smáskrubbuta langasporl
- Smáskrubbuti glámur
- Smátindabak
- Snípuállur
- Spegilsprikkafiskur
- Spíska langasporl
- Spíkaskøta
- Sporllangi úlvfiskur
- Spøluti úlvfiskur
- Stavsild
- Steinbítur
- Stinglaksur
- Stóra lakstobis
- Stóra nebbasild
- Stóri kongafiskur
- Stóri prikkafiskur
- Stóri súgfiskur
- Stóroygda hornabrosma
- Strentingur
- Streymsild
- Stuttskeggjað langasporl
- Súgállur
- Súgari
- Svarta havtaska
- Svartaskøta
- Svartblettuta langasporl
- Svartfiskur
- Svarthávur
- Svarti súgfiskur
- Svartkalvi
- Svartkjaftur
- Sævarangi
- T
- U
- Ú
- V
- Æ
 |
Lýrur, hvítseiður, lini (toskaættin)
Pollachius pollachius (Linné, 1758)
Stødd: Lýrur verður í mesta lagi 130 cm langur. Í veiðuni vanliga millum 30 og 90 cm. Hann er sum upsi, smáur inni við land og størri útiá.
Dýpi: Hann er bæði uppsjóvarfiskur og botnfiskur, úr vatnskorpuni niður á 200 m.
Litur: Lýrur er olivengrønur til myrkabrúnur um bakið. Hvøss avmarking er móti ljósaru silvurlitunum á síðunum. Hann er hvítur undir búkinum. Smáfiskar í taranum eru reyðbrúnir og hava reydligan lit ímillum teir gráu blettirnar á síðunum.
Teinar: R1 12-13; R2 17-20; R3 17-19; G1 27-30; G2 17-20.
Lýsing: Lýrur hevur tríggjar ryggfjaðrar og tvær gotfjaðrar. Tann myrkagrøna strikan er væl bend oman fyri uggafjaðrarnar. Gotið er næstan frammi undir fremra enda á fremstu ryggfjøður. Hann hevur stórt undirbit.
Eyðkenni: Hann minnir um upsa, men er tjúkkari. Ein munur er strikan, ið er so bogin, annar at gotið er frammarlaga. Hann hevur stórt undirbit.
Týdningur: Undir Føroyum er lítið til av hesum fiski, onkur fæst av og á, t.d. á seiðabergi, inni í firðum og sundum, men eisini úti á landgrunninum. Aðrastaðni verður væl veitt av lýri.
da: Lubbe - lyssej, en: Pollack, fr: Lieu jaune, ís: Lýr, no: Lyr, tý: Pollack
Útbreiðsla: Lýrur er frá Biskeiavíkini norður í Norðsjógvin, Kattegat og Skagerrak. Hann er við Bretsku Oyggjarnar, við Noreg norður til Finnmørkina. Hann fæst onkuntíð undir Føroyum. Sløðist til Íslands.
Mouritsen, Rógvi: Fiskar undir Føroyum. Føroya Skúlabókagrunnur og Fiskirannsóknarstovan. Tórshavn. 2007.
Toskafiskar Gadiformes
Hópurin við toskafiskum hevur 9 ættir 75 slektir og 555 sløg.
Undir Føroyum eru 5 ættir ið hava 26 slektir og 36 sløg:
- Langasporlsættin (Macrouridae)
- Moraættin (Moridae)
- Lýsingsættin (Merlucciidae)
- Hornabrosmuættin (Phycidae)
- Toskaættin (Gadidae)
Teir hava heldur stórligt høvd. Teir hava eina til tríggjar ryggfjaðrar og eina ella tvær gotfjaðrar, summir hava stert, aðrir bert ein spíss. Á nøkrum sløgum er roðslan lítil og sløtt, á øðrum stór og rísin. Á flestu sløgunum eru uggafjaðrarnar aftari enn búkfjaðrarnar.
Nógv av sløgunum hava grunnnøs.
Teir eru bæði á grunnum og djúpum vatni. Við Føroyar liva allir toskafiskarnir í sjónum, men okkurt slag úti í heimi er í feskum vatni, og nøkur eru í blandingsvatni.