Filipsoyggjar eru mitt í eldringi, sum hinar oyggjarnar í Landsynningsásia eru uppií. Tær eru eisini beint á leiðini, har hørðu tropisku ódnirnar ganga. Tí hevur filipinska fólkið verið hart roynt av náttúruvanlukkum. 7.107 oyggjar eru í landinum, av teimum eru um 1.000 bygdar. Mesta fólkið býr í oynni Luzon fyri norðan, og har er høvuðsstaðurin Manila. Í næstan 400 ár vóru Filipsoyggjar undir Spania, og landið er kallað upp eftir spanska konginum Filipi 2. Í 1898 legði USA Filipsoyggjar undir seg og hevði ræðið, til landið gjørdist frælst ríki í 1946. Flestu filipinar eru av maleiiskari ætt, men har eru eisini kinverskir tilflytarar og mestitsar, fólk av blandaðum blóði.

Viðgitni rannsóknarfarin Magellan var fyrsti maður, ið boðaði filipinum katólska trúgv, tá ið hann á ferð síni kring jørðina fór í land í oynni Cebu í 1521. Meðan spaniamenn ráddu, tóku mangir filipinar við katólskari trúgv, og hon gjørdist átrúnaður um alt landið uttan í syðstu oynni Mindanao, har fólkið er muslimskt. Filipsoyggjar eru einasta kristna land í Asia, og katólska kirkjan hevur stóra ávirkan á gerandisdag fólksins.

Fyrr vóru Filipsoyggjar ímillum tey ríkastu londini í Asia, men fyrstu 40 árini eftir seinna heimsbardaga duttu tær burtur ímillum, samanborið við grannalond síni. Í 1990-árunum byrjaði vend aftur at koma í. Helvtin av fólkinum livir í fátækradømi, og mangir filipinar verða noyddir at fara av landinum at arbeiða, so at teir kunnu breyðføða seg og síni. Nógv náttúrutilfeingi er í landinum, m.a. gull, kopar og krom. Týdningarmestu landbúnaðarvørurnar, ið verða fluttar út, eru tubbak, sukur og frukt. Um 2% av vinnuføra fólkinum arbeiða uttanlands og senda pening heim til húski sítt at liva fyri. Hvørt ár senda filipinskir fremmandaarbeiðarar um 7 milliardir krónur heim til landið.

Stórir partar av høvuðsstaðnum í Filipsoyggjum eru niðan sjóvar, tí er javnan vatnflóð í býnum í regntíðini. Spaniamenn tóku Manila í 1571, styrktu býarmúrin og gjørdu býin til høvuðsstøð í asiatiska hjálandaríki sínum. Manila hevur í øldir verið týdningarmikil handilsbýur, og higar komu keypmenn úr so fjarskotnum londum sum India, Japan og Arabianesi. Nú er Manila lívligur stórbýur. Í Manila býi búgva uml. 1,7 mió. fólk, men í Stór Manila, ið er sett saman av 16 ymiskum býum og forstaðum búgva eini 20 milliónir fólk.
 
Í Manila er stórt fjall. Ólíkt øðrum fjøllum er tað ikki av gróti, men av ruski. Hvønn dag koyra ruskbilar úr Manila út hagar við húsarhaldsruski. Hópin av fólki, enntá børn heilt niður í fýra ára aldur, halda til á hesum fjalli og vinna sær til lívsins uppihald; leita eftir fløskum, pappi, plasti og tílíkum, ið tey selja til endurnýtslu.
 
Í 1965 gjørdist Ferdinand Marcos forseti í Filipsoyggjum. Hann stýrdi við harðari hond, svikaði hvørja ferð, val var, til tess at hava valdið, og stjól til sín sjálvs ovurstórar ognir frá landi og fólki. Í 1983 varð Benigno Aquino, yngri, ið var oddamaður í andstøðuni, myrdur. Mótstøðan ímóti Marcosi harðnaði, eisini katólska kirkjan stuðlaði andstøðuni, og á vári í 1985 vórðu mótmælistiltøkini ímóti Marcosi so víðfevnd, at hann varð noyddur at leggja frá sær og fara í útlegd. Corazon Aquino, einkjan eftir Benigno, gjørdist forseti, og fólkaræði varð aftur sett í gildi.

Tá ið annar heimsbardagi var av, læt amerikanski herurin túsundtals jeppar verða eftir í Filipsoyggjum, tí at hann ikki brúkti teir. Ikki vardi leingi, fyrr enn filipinar kannaðu sær jepparnar, bygdu teir um til egna nýtslu og prýddu og málaðu teir í øllum litum. Jeppar egna seg væl á vánaligu bygdavegunum og eru nú eitt hitt mest nýtta flutningstólið í landinum.

Í juni 1991 fór gosfjallið Pinatubo norðan fyri Manila at goysa. Gosfjallið goysti øsku og grótbræðing ógvisliga í 10 dagar. Eftir stuttari tíð varð landslagið hult undir eini 7 m tjúkkari urð. Ógvisligt avfall broytti landslagið til eitt veldugt runudíki, sum fylti dalar og tipti áir. Aeta-fólkið, ið búði har, misti hús og jørð eftir einari nátt.

Ifugaofólkið hevur í mong túsund ár velt í fjallalendinum í norðara parti í oynni Luzon. Tað, sum eyðkennir landslagið her, eru vandaliga løgdu rísbríkarnar, sum eru laðaðar langt niðan í brøttu líðirnar. Mong ferðafólk koma eisini at síggja fornu rísbríkarnar, ið eisini verða kallaðar áttanda undurverk heimsins. Men allir rísbøndur í Filipsoyggjum dyrka ikki rís sum ifugaaofólkið. Altjóða rísgranskingarstovnurin hevur sætið í Filipsoyggjum og hevur alt fram nýggj ríssløg, sum hava fleiri korn á aksinum; stovnurin hevur eisini ment maskinur at sáa og heysta við.

Í summum fjarskotnum og avbyrgdum oyggjum í Filipsoyggjum búgva fólk, ið liva sum veiðifólk og savnarar og lívbjarga sær við at fiska, veiða dýr, henta ber, savna frukt og grønmeti. Hesi upprunafólk eru ímillum tey seinastu í heiminum, sum liva soleiðis, men tilvera teirra er hótt, tí at skógirnir, har tey halda til, verða høgdir niður.

Kokospálmin trívst væl í heita og slavna veðurlagnum í Filipsoyggjum og ber frukt í næstan 70 ár. Nøtirnar hanga í tyssum, einar 15-20 nøtir í hvørjum, og tá ið tær eru búnar, verða tær slignar niður við bambusstongum. Bara Indonesia dyrkar meiri kokosnøtir enn Filipsoyggjar, og einki annað land í heiminum ger so nógv kopra, sum fræhvítin inni í nøtini verður nevndur. Filipsoyggjar flyta út nógva vøru, sum verður gjørd úr kokosnøtum. Alt á kokospálmanum kann verða nýtt. Røturnar verða nýttar til heilivág og litevni, bulurin til við og trækol, bløðini til tekjur og flættað til kurvar og mottur. Úr nøtini fæst matur og ráevni til mottur, smyrsl og sápu.