Jarðarferð
Vit hoyra um andlát í útvarpinum. Tú fært at
vita, hvør er deyður og um aldur á viðkomandi.
Somuleiðis nær og úr hvørjari kirkju ella guds
húsi hin deyði verður borin út.
Tá ið fólk doyggja, skipa tey nærmastu fyri, at
alt gongur rætt og sømiliga fyri seg.
Hin deyði verður lagdur í eina líkkistu. Fólk
hava ofta møguleika at síggja viðkomandi,
áðrenn lokið verður lagt á. Í kapellinum hendir
hetta vanliga lítlan tíma fyri andaktina.
Stutt andakt verður hildin í kapelli, heimi ella
kirkju. Seinni er jarðarferð úr kirkju ella sam
komuhúsi. Prestur ella onkur annar ber nøkur
orð fram og minnist tann, ið farin er.
Á bygd er kirkjugarðurin sum oftast nær við
kirkjuna. Á størri plássum, t.d. í Havn, koyrir
líkbilur kistuna úr kirkjuni og út í kirkjugarðin.
Fólk, ið vóru til staðar í kirkjuni undir jarðar
ferðini, ganga aftan á bilinum út í kirkjugarðin.
Tað er siður í Føroyum, at fólk, ið møta líkbil
inum, steðga á, inntil fylgið er farið framvið. Á
henda hátt vísa tey virðing og samkenslu.
Kistan verður lorað niður í jørðina. Tá prestur
kastar jørð á líkkistuna, sigur hann:
– Av mold ert tú komin.
– At mold skalt tú verða.
– Úr mold skalt tú aftur rísa upp.
Bøn verður biðin, og sungið verður. Aftaná
bjóðar familjan hjá tí deyða fólki í ervi. Ofta er
tað prestur, ið hevur boðað frá hesum í kirkjuni
frammanundan, somuleiðis hvar tað verður
hildið.
Familja ella vinir hjá tí deyða leggja blómur á
kistulokið sum eina seinastu heilsan.
Seinni kann ein steinur verða reistur á grøvini,
har tað stendur, hvør viðkomandi var, og nær
hann ella hon doyði. Stundum er bíbliuørindi
rist í steinin.
Aftur av jarðarferð
eftir Sámal Joensen-Mikines (1906-1979)
34
Ervi:
Borðhald aftan á jarðarferð.
00 Kristni 5.indb 34
02-07-2012