Kap. 15 - Um tú vilt gleði vinna
Karin
Kavin var júst bráðnaður og sólin hugdi fram
Tann dagin lítla Karin ein ring á vegnum fann
Ein ring við eini perlu hon glað til húsa rann
Og mamman segði: Karin góða hvør man eiga hann
Karin spurdi genturnar og konur har umkring
Men ongin kundi kennast við hendan vakra ring
Við tí dýru perlu sum hon á vári fann
Sum mamman helt at Karin nú kundi eiga hann
Stolt og ovurfegin við ringi Karin gekk
Á tumlinum og onkuntíð í hálsbandi hann hekk
Mamman segði Karin góða goym nú ringin væl
Tí tá tú verður størri á ringfngur hann skal
Tá Karin fylti seytjan kom eitt fólk á gátt
ein lítil gomul kona og hárið tað var grátt
hon segði góða genta tú onga gávu fær
Í tíggju ár tú borið hevur gullringin hjá mær
Eg onki vildi siga tá tú ein dagin stóð
Í gongini og spurdi meg so ftt og eygagóð
Tú vísti mær á ringin í tínum lógva lá
Men eisini dýrar perlur eg í tínum eygum sá
Tú kanst leita víða eftir gulli um tú vilt
Savna alskins prýði stás og annað gylt
Tó ikki alt sum glitrar er eydnan her í verð
Men lívið er ein dýrgripur vit sjálvi evna her
Steintór Rasmussen
169