30
Góðir og illir einglar
5. tími
Vert at vita
Í Bíbliuni eru tvey sløg av einglum, teir óndu einglarnir og teir himm
alsku einglarnir. Teir góðu einglarnir eru vísir (2. Sámuelsbók 14,20)
og heilagir (Ápstlsøgan 10,22). Í mun til menniskjuni eru teir andaligir,
soleiðis at skilja, at teir liva og virka og eru ikki bundnir av tíð og stað.
Teir eru í Guds tænastu og høvuðsgerningur teirra er at vera tænandi
andar, sum verða sendir til hjálpar. (Herbrearabrævið 1,14).
Í Bíbliuni stendur f leiri staðni um støðuga stríðið í andaverðini. Í
Dánjalsbók 10 stendur, at ein eingil kemur til Dánjal. Hesin eingilin
sigur m.a.: „Veitst tú, hvørs vegna eg eri til tín komin? Eg má nú snúgvast
aftur til at berjast við verndareingil Persiu; og tá ið eg eri útfarin, tá
kemur verndareingil Grikkalands. Og eingin veitir mær hjálp ímóti
teimum uttan Mikael, verndareingil tykkara, (11,1) ið stendur mær við
lið til hjálpar og verndar. Tó vil eg gera tær kunnugt tað, sum ritað er í
bók sannleikans, ja, nú vil eg kunngera tær tað, sum satt er.“
Sátan, sum var ein av teimum stóru einglunum hjá Gudi, gjørdist
øvundsjúkur inn á Gud og vildi taka ræði av Gudi. Men í stríðnum
móti Gudi mátti hann lúta. Hann gjørdist tí mótstøðumaður, og herar
hansara verða eisini nevndir demonar ella illir andar.
Í Nýggja testamenti í Efesusbrævinum 6,11-12 stendur: „Latið tykkum
í øll herklæði Guðs, so at tit kunnu vera førir fyri at standa ímót snið
lopum djevulsins. Tí at bardagi okkara er ikki móti blóði og holdi, men
móti valdunum, móti ráðunum, móti heimshøvdingunum í hesum
myrkri, móti andaherliðum illskaparins í himnarúmdum.“
Einglar