77
Trúarfrælsi
23. tími
Síða
Vert at vita
Granskarar eru ójavnir á máli um søguliga virði í Ápostlasøguni. Tó
halda f leiri granskarar, at Ápostlasøgan er eftirfarandi søgulig kelda,
sum lýsir gerandisdagin hjá teimum fyrstu kristnu.
Ápostlasøgan byrjar við søguni um Stefan, sum íðin boðaði kristna boð
skapin, og sum ofta kjakaðist við mótstøðufólkini fyri at umvenda tey.
Í verjurøðu síni talaði Stefan fyri ráðnum um jødarnar og søgu teirra.
Ráðið var tá hægsti myndugleiki hjá jødunum. Sambært Josephus og
øðrum vóru 71 limir í ráðnum. Teir, ið høvdu mest at siga í ráðnum,
vóru teir leiðandi prestarnir. Fariseararnir hildu jødisku lógirnar út í
æsir. Skriftlærdir vóru eisini í ráðnum, teir skrivaðu nógv og granskaðu
lógirnar. Ráðið hevði vald bæði at døma, revsa og seta jødar í fangahús.
At døma jødar til deyða høvdu bara rómverjar heimild til.
Um hesar tríggjar bólkarnar er at siga:
• Farisearar: Hóast summir farisearar vóru prestar, vóru f lestu teirra
ikki. Teir løgdu dent á bæði Toraina og eisini siðvenjuna hjá ættar
fedrunum. Teir løgdu stóran dent á, at halda seg reinan og gingu tí
høgt upp í boðini og reglugerðirnar í siðvenjuni. Teir høvdu ikki líka
nógv vald sum jødiska elitan í Jerúsalem, og búði oftani ikki í makt
miðdeplunum men úti um landið.
• Saddukearar: Nógvir saddukearar vóru leiðandi prestar, men eisini
onnur úr aðalstættunum í Jerúsalem vóru saddukearar. Hóast teir
hildu fast við Toraina, hildu teir ikki siðvenjuna vera bindandi – og
trúðu teir m.a. ikki á eina likamliga uppreisn. Teir løgdu dent á trú
Barnarættind i