&
?
b
b
26
26
˙
˙
œ
œ
œ
œ
˙
˙
1. Her vi› stren - dur he - vur sta - ›i›
˙
˙
œ
œ
œ
œ
˙
˙
˙
˙
œ
œ
œ
œ
˙
˙
˙
˙
œ
œ
œ
œ
˙
˙
˙
˙
œ
œ
œ
œ w
kris - tin kir - kja øld um øld.
˙
˙
œ
œ
œ
œ
w
˙
˙
œ
œ
œ
œ
˙
˙
œ
œ
˙
œ
œ
œ
œ w
&
?
b
b
3
˙
˙
œ
œ
œ
œ
˙
˙
Hoyr,
enn
ljó - ›ar klok - ku - la - gi›
˙
˙
œ
œ
œ
œ
˙
˙
˙
œ
œ
œ
œ
œ
œ
˙
˙
œ
œ
˙
œ
œ
œ
œ
˙
˙
˙
˙
œ
œ
œ
œ
w
kal
- lan - di
á man - na- fjøld.
œ
œn
˙
œ
œ
œ
œ
w
˙
˙
œ
œ
œ
œ w
˙
œ
œ
œ
w
&
?
b
b
5
˙
˙
œ
œ
œ
œ w
Har - rans bo› hon l‡ - ›in ber,
˙
˙
œ
œ
œ
œ#
˙
˙
œ
œ
˙
œ
œb
œ
œ w
˙
˙
œ
œ
œ
œ
˙
œN
œ
˙
˙
œ
œ
œ
œ w
bjó - ›in - gin frá ho - num er:
˙
˙
œ
œ
œ
œ
˙
˙#
˙
˙
œ
œ
œ
œ w
œ
œ
˙
œ
œ
œ
œ w
&
?
b
b
7
˙
˙
œ
œ
œ
œ
˙
˙
Ko - mi›
øll vi› stil - lum sin - ni,
˙
˙N
œ
œ
œ
œ
˙
˙
˙
œ
œ
œ
œ
œ
œ
˙
˙
˙
˙
œ
œ
œ
œ
œ
œ
˙
˙
œ
œ
œ
œ
œ
œ
˙ U
leg - gi› mí - ni or› í min - ni.
˙
˙
œ
œ
œ
œ
˙
˙
˙
˙
œ
œ
œ
œ
˙
˙
u
˙
˙
œ
œ
œ
œ
˙
˙
Her vi› strendur hevur sta›i›
Or›: Heini F. Petersen / Lag: Knút Olsen 1987
S
A
T
B
2. Skírnarløtu fa›ir mildi
blídliga meg tók at sær;
meg sum barn sítt hava vildi,
veitti sínar gávur mær.
Takksamur í sál og sinn
leiti eg í kirkju inn,
mátt frá Gu›i her at finna,
at hitt illa eg kann vinna.
5. Hesa løtu sameint bi›ja
vit av hjartans instu grund,
at tú kirkjuna vilt sty›ja,
kæri fa›ir, hvørja stund
væl vi› tíni veldishond;
ver vi› henni um øll lond.
Ger, at hon títt verk má inna,
so at sálir frelsu finna.
6. Hevji› mál og lati› runga,
so ta› hoyrist vítt um vøll,
syngi› lovsong hvør ein tunga,
prísi› Harra várum øll:
Varveitt eru sannleiksor›,
skírnarfuntur, altarbor›,
enn her bo›ast troyst og fri›ur,
lívsins d‡ri, sæli fri›ur.
© Føroya Skúlabókagrunnur 2006
