39
&
&
V
?
#
#
#
#
S
A
T
B
19
œ œ œ œ
lúð
rar og
œ
œ œ
lúð
rar og
œ
œ œ
lúð
rar og
œ
œ œ
œ œ
vápn
œ œ
vápn
˙
vápn
œ œ
œ
œ œ
bru tu her
œ
œ œ
bru tu her
œ
œ œ
bru tu her
œ
œ œ
p
p
p
p
œ
œ œ
eld
gam lan
œ
œ œ
eld
gam lan
œ#
œ œ
eld
gam lan
œ
œ œ
˙
sið.
˙#
sið.
˙
sið.
˙
œ
œ œ
El
lind ur
œ
œ œ
El
lind ur
œ
œ œ
El
lind ur
œ
œ œ
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
&
&
V
?
#
#
#
#
S
A
T
B
25
œ œ œ
lýst i á
œ œ œ
lýst i á
œ œ œ
lýst i á
œ œ œ
œ œ œ
Ting a nes
œ œ œ
Ting a nes
œ œ œ
Ting a nes
œ œ œ
œ œ
hátt
œ œ
hátt
˙
hátt
œ œ
œ œ œ
ting sins og
œ œ œ
ting sins og
∑
∑
œ œ œ
kir kjun nar
œ œ œ
kir kjun nar
∑
∑
˙
frið.
˙
frið.
œ œ œ
ting sins og
œ œ œ
˙
˙
œ œ œ
kir kjun nar
œ œ œ
˙
˙
˙
frið.
˙
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
2. Her Føroya søga er rist í hvønn klett,
her Føroya mansevni góð
sett hava spor sítt í gøtur og tún,
traðkaðu fólkinum slóð.
Her bygdi Magnus og mannaði borg,
Hongdi hvønn ránsmann í rá.
Hiðani Nólsoyar-Páls vitbjarta rødd
frælsissól boðaði frá.
3. Jóannes bóndi og Kristin í Geil
her reistu merki av ný;
Jákup og Próstin og háskúlans menn
lyftu tað hátt móti ský.
Her Hans Andrias um søgu og fólk
røddi og yndisligt kvað.
Føroya navn kent gjørdi víða um lond
Janusar máttmikla lag.
4. Higar í øldir kom sveinur og moy
úr hvørji Føroyalands bygd;
her hevur mangur sær lívsvinin valt,
vunnið lívslukku og trygd.
Her vit úr summarsins anga og sól,
víni og alsk drukku rús,
kystu tær dúnmjúku moyggjar, so alt
varð til eitt syngjandi brús.
5. Tøkk fái Havnin og fólkið, har býr,
fyri góð minnir og gleim,
sum hon á Ólavs halgaðu tíð
gav til hvørt Føroyalands heim.
Tí ólavsøkan skal øld eftir øld
reka burt klandur og sorg.
Veri, so leingi sum føroyingur er,
Tórshavn vár miðstøð og borg.
2. Her Føroya søga er rist í hvønn klett,
her Føroya mansevni góð
sett hava spor sítt í gøtur og tún,
traðkaðu fólki um slóð.
Her bygdi Magnus og mannaði borg,
hongdi hvønn ránsmann í rá.
Hiðani Nólsoyar-Páls vitbjarta rødd
frælsissól boðaði frá.
3. Jóa nes bóndi og Kristi í Geil
her rei tu merki av ný;
Jákup og Próstin og háskúlans menn
lyftu tað hátt móti ský.
Her Hans Andrias um søgu og fólk
røddi og yndisligt kvað.
Føroya navn kent gjørdi víða um lond
Janusar máttmikla lag.
4. Higar í øldir kom sveinur og moy
úr hvørji Føroyalands bygd;
her hevur mangur sær lívsvinin valt,
vunnið lívslukku og trygd.
Her vit úr summarsins anga og sól,
víni og alsk drukku rús,
kystu tær dúnmjúku moyggjar, so alt
varð til eitt syngjandi brús.
5. Tøkk fái Havnin og fólkið, har býr,
fyri góð minnir g gleim,
sum hon á Ólavs halgaðu tíð
gav til hvørt Føroyalands heim.
Tí ólavsøkan skal øld eftir øld
reka burt klandur og sorg.
Veri, so leingi sum føroyingur er,
Tórshavn vár miðstøð og borg.
