Kelling við grúgvustein
an essay on the principle of population summary research paper point of viewCCF 183
TSB F 73
1 Kelling situr við grúgvustein,
- saðil og horsið fríða -
tá komu henni tíðindi heim.
- Allir vilja slentra,
biðja til hennar í Bessavík,
hon er so vøkur ein genta.
2 Tá komu henni tíðindi til harm,
at hennara dóttir hevði átt eitt barn.
3 “Hevði eg garð og nógvar kýr,
tá skuldi eg gjørt míni dóttur ein drýl.
4 Hevði eg garð og nøkur neyt,
skuldi eg givið míni dóttur ein góðan greyt.
5 Hevði eg garð og nógvan kost,
skuldi eg gjørt míni dóttur so góðan ost.”
6 Tá ið hon kom á vegin fram,
møtti henni ein hovmann.
7 “Hoyr tað, gomul rytta,
hvat er tað fyri ein bytta?”
8 Hann gjørdi henni meiri tvang,
hann tók byttuna av hennara hand.
9 Svaraði hon kelling foruttan tvang:
“Eg havi ein drýl út í mítt fang.”
10 Hann gjørdi henni meiri tvang,
tók tann drýlin av hennara fang.
11 Svaraði honum kelling út av stór harm:
“Eg havi ein drýl út í mín barm.”
12 Kelling hevði ein lítlan knív,
hon stakk í tann hovmans lív.
13 Kellingin saðlar so gumpin grá,
so reið hon í prestsins garð.
14 Hon bað prestin skrifta sær,
hon hevði sligið ein hovmann í hel.
15 “Eg fái ikki skriftað tær,
biskup hann er yvir mær.”
16 Kelling saðlar sær gumpin grá,
so reið hon í biskups garð.
17 “Eg fái ikki skriftað tær,
kongur hann er yvir mær.”
18 Kelling saðlar sær gumpin grá,
so reið hon í kongsins garð.
19 Hon bað kongin skrifta sær,
hon hevði sligið ein hovmann í hel.
20 “Eg fái ikki skriftað tær,
keisarin ræður yvir mær.”
21 Kelling saðlar sær gumpin grá,
so reið hon í keisarans garð.
22 Hon bað keisaran skrifta sær,
hon hevði sligið ein hovmann í hel.
23 “Eg fái ikki skriftað tær,
pávin ræður yvir mær.”
24 Hon saðlar sær gumpin grá,
so reið hon í pávans garð.
25 Hon bað pávan skrifta sær,
hon hevði sligið ein hovmann í hel.
26 “Eg fái ikki skriftað tær,
Palium ræður yvir mær.”
27 Kelling saðlar sær gumpin grá,
so reið hon í Paliums garð.
28 Hann tók nú hennar bæði bein,
- saðil og horsið fríða -
sló so høvdið mót ein stein.
- Allir vilja slentra,
biðja til hennar í Bessavík,
hon er so vøkur ein genta.
CCF 183
TSB F 73
Handrit: Savn Hammershaimbs (AM, Access. 4), V. U. Hammershaimb skrivaði upp í 1848.
Útgávur:
1. Føroya kvæði (N. Djurhuus greiddi til útgávu 1972), Band VI, s. 267.
2. Føroya kvæði (Inngangur og úrtøk eftir Dánjal Niclasen, 2004) 35. bind, s. 178.
Heimild: Úr Suðuroy: Poul Jakobsen í Garðshyrni (1760-1853), Hvalba 1848.
F 73 Kelling við grúgvustein (Old woman seeks absolution for manslaughter)
(D, F, Í, cN, S: Ein gomul kona frættir, at dóttir hennara hevur átt barn, og fer av stað við einum greytarpotti at geva henni. Á vegnum møtir hon manni, sum etur ella stoytir úr allan greytin hjá henni. Hon verður í øðini og drepur hann. cN: Ein kona hevur dripið mannin hjá sær.) Hon fer til prest at royna at fáa syndafyrigeving, men verður send áleiðis til hægri myndugleikar (seinasti er djevulin).
á føroyskum: CCF 183 (eisini á donskum, íslendskum, norskum og svenskum)