Pellu táttur
CCF 194
Einki TSB-nr.
1 Eitt er hús í Vágum,
har eru tríggir brøður,
bákna teirra slektir saman
eftir gomlum frøðum.
Strýggjan við oyrað,
har er mangt og smátt,
uppi á skølti hovmenn dansa,
allir drekka kátt.
Strýggjan við oyrað.
2 Hanus er framman av kjafti,
og Andras millum pert,
ytst úr hvørjum snøkli,
tað er Jákup stert.
3 Maður kom frá Sundi heim,
gott var í honum treyst,
høvur sat á hansara kroppi,
tað var makaleyst.
4 Vavdi hann tað við spjarrar
og uttan yvir við strá,
plinkurnar út ígjøgnum skína,
sum ljós í myrkari vrá.
5 Mangur hevur vágað,
eingin hevur komið fram,
uttan Pætur Niklasson,
hann hin menskur mann.
6 Tríggiar setir hann vaktirnar
um tann spjarraknokk,
eingin skal á slottið storma,
inn á krankopp.
7 Tríggjar setir hann vaktirnar,
um tær vóru ikki fleiri,
eina við munn, aðra við kinn,
triðju aftur við oyrað.
8 Hann leyp inn um vaktirnar,
hvørki við krút ei lóður,
reikar runt um borgina,
upp á skøltin fór.
9 Geitir hevði hann oman í brýr,
og *strýggjur aftur við oyrað,
tóktist so øllum á at lýða,
fagurt var at hoyra.
10 Kvøðið havi eg kvæði mítt,
og aftur lati eg venda,
hetta kallum vit Pellu kvæði,
nú er táttur á enda.
Strýggjan við oyrað,
har er mangt og smátt,
uppi á skølti hovmenn dansa,
allir drekka kátt.
Strýggjan við oyrað.
CCF 194
Einki TSB-nr.
Handrit: a: Kvarthandrit Svabos (Gl. kgl. Saml. 2894) III, nr. 10, 1781-82. b: Savn hjá Napoleoni Nolsøe (Føroya landsbókasavn, Tórshavn) II (1842), s. 142, nr. 75.)
Útgávur:
1. Svabos Færøske Visehaandskrifter. Chr. Matras legði til rættis (1937-39), s. 475.
2. Føroya kvæði (N. Djurhuus greiddi til útgávu 1972), Band VI, s. 325.
3. Føroya kvæði (Inngangur og úrtøk eftir Dánjal Niclasen, 2005) 36. bind, s. 80.
Heimild: Úr Vágum. Jens Christian Svabo (1746-1824), Miðvági.