Fútagil
Ein fúti var einaferð komin til Dímun Meiru at taka seg til rættis og kanna eftir, um ikki kundi troytast meira av oynni, enn latið hevði verið.
Í tí skili var hann at reika um alla oynna og kom til síðst inn í Grønuskor. Men meðan hann har stóð og talaði við bóndan, fírdi ein húskallur undir hann, so hann stiklaði útav. Staðið nevnist enn Fútagil.
Sverre Patursson, Kirkjubø: Úr greinini “Hin dapra tíðin”, “Varðin” 11. bind, 1931.