Vørukurv

Í 1547 málaði Lucas Cranach, eldri, hesa altartalvuna til Sankta Mariukirkjuna í Wittenberg. Luther var deyður árið fyri. Her síggja vit høvuðstættirnar í gudstænastuni, sambært Luther: dópurin, altargongdin við skriftarmálinum og prædikuna. Cranach, sum var vinmaður Luthers, setur eisini reformatorar inn í málningin.

Á málninginum síggja vit barnadópin til vinstru. Tað er Philip Melanchthon, ið doypir barnið. Hetta er eitt sindur sjáldsamt, tí hann var ikki prestvígdur, men var lærari, professari við fróðskaparsetri í Wittenberg.

Í miðjuni er altargongdin skift um við eina ímynd av upprunanum til altargongdina. Har síggja vit Jesus halda kvøldmáltíð saman við lærausveinumum. Men teir eru fjúrtan til borðs, og ikki trettan, sum vit lesa í Nýggja testamenti. Vinmaður málarans, Luther situr til borðs sum tann fjúrtandi. Hann fær vín frá tænaranum.

Høgru megin er vinmaður Luthers, Johannes Bugenhagen, sum hevur skriftarmál og boðar fólki syndanna fyrigeving. Hann hevur tveir lyklar í hondini. Møguliga skal hetta vera eitt aftursvar til katolikkarnar, sum høvdu ta fatan, at pávin eina hevði fingið himmiríkis lyklar. Tí kundi pávin siga at uttanfyri katólsku kirkjuna var eingin frelsa.

Niðasta myndin er av Luther á prædikustólinum Hann prædikar og peikar á hin krossfesta Kristus. Vit síggja fólk lurta, fremst situr konan, Katharina von Bora, við teirra seks børnum. Cranach hevur málað øll seks børnini, hóast tvey teirra vóru deyð. Aftanfyri familjuna hevur Cranach málað seg sjálvan.

Persónarnir á samansettu málningunum eru í tátíðar klæðum, eisini Jesus og lærusveinarnir. Tað var heldur ikki óvanligt um hetta mundi, at avmynda livandi persónar saman við deyðum persónum, ella saman við bíbilskum persónum.