Uppskrift frá Fossá í Borðoy

Um tann, sum rør hart, er í Føroyum orðtakið: Hann rør sum Dýrivøttur.

Eina ferð vóru tveir risar; annar æt Dýrivøttur og annar Lúrivøttur. Teir tóku at rógva eftir einum skipi ein dagin og ætlaðu at taka tað. Skipið sigldi undan teimum alt tað, ið tað kundi; men tó nærkaðust risarnir í hvørjum.

Tá ið teir hildu seg vera nóg nær, fór Lúrivøttur fram við einari langari jarnstong til at krøkja í skipið; men tá tók at draga sundur ímillum báðar partar, av tí at Dýrivøttur var einsamallur til at rógva. Lúrivøttur rópar:

”Ró nú, Dýrivøttur!”

Hesin spennir í; men í sama bragði fær Lúrivøttur eitt skot beint frammaní, so hann dettur øvigur aftur á kroppin á Dýravøtti.

Og so var alt.

Frásøgn: Pætur Olsen, Fossá, Borðoy

Jakob Jakobsen: ”Færøske folkesagn og æventyr”, 1898-1901

Ævintýrið er her endurgivið við stavseting Hammershaimbs.

13  Einki AT-nr.