Page 155 - Vinir mínir og eg 3

This is a SEO version of Vinir mínir og eg 3. Click here to view full version

« Previous Page Table of Contents Next Page »
153
Kirkjuklokkan
49. tími
Vert at vita
Hvønn sunnumorgun og til høgtíðirnar ringja kirkjuklokkurnar. Tær
kalla fólk til gudstænastu. Kirkjuklokkurnar ringja eisini til dóp, brúð­
ar­vígslu ella jarðar­ferð.
Ymiskt er frá kirkju til kirkju, hvussu ringt verður. Klokkarin hevur
ábyrgd av at ringja við klokkuni. Ringt verður tríggjar ferðir undan
hvørj­ari gudstænastu, og allar gudstænastur enda við tríggjar ferðir
trim­um biðisløgum. Hetta er tríggjar ferðir trý sløg fyri Gud faðiri,
Gud soni og Gud heilagum anda. Høgtíðsaftan verða summastaðni
ringt í fullan tíma, somuleiðis høgtíðsmorgun.
Vanliga er eitt ørindi felt inn í kirkjuklokkuna.
Sangur: „Gakk tú tryggur“ av f løguni
Vinir mínir og eg.
Prát
Prátað verður út frá síðu 74 og 75 í næmingabókini um ymiskar kirkju­
klokkur
• Hvat ørindi er felt inn í kikjuklokkuna á staðnum?
Ljóðið av kirkjuklokkuni
– Úr bókini „Hugnaløtur“, Andras Miðskarð
Lisa var nú vorðin fimm ára gomul, og dugdi alt sera væl, tá ið ein hugs­
aði um hennara aldur. Sum menniskju f lest, so hava vit altíð okkurt at
dragast við, og Lisa hevði stundum trupult við at fáa nóg mikið av luft,
tí hon leið av bróstmøði.
Kirkjan