Skip to main content

Baraldur bóndason

 

outline of an argumentative essay research papers pdfCCF 40 C

TSB E 77

 

19 [“Eg havi verið í Uppsaland

og latið tær lokur frá,]

eg havi hjá tíni systur sovið

og gjørt tær tað til háð.

 

20 Eg havi verið í Uppsaland

og brotið tey sterku jarnbond,

eg havi hjá tíni systur sovið

og gjørt tær tað til skomm.”

 

21 Tað var jomfrúins yngsti bróðir,

snarliga hann sær vendi,

hann gav Baraldi bóndason

so ilt eitt sár av hendi.

 

22 Tað var Baraldur bóndason,

hann høggur nú til so fast,

sundur ið hans góða svørð

tað mitt í helvtar brast.

 

23 Tað var Baraldur bóndason,

lágur var hann til fót,

so loypur hann á skógvin fram

og rívur upp eik við rót.

 

24 Svaraði jomfrúins yngsti bróðir,

hann talaði orðum svá:

“Hví mundi sveinin vera so ræddur,

hann tordi ikki aftur at vága?”

 

25 Svaraði jomfrú Svanhild,

og henni rann tár á kinn:

“Hann hevur staðið her allan dag,

og ein mót tykkum fimm.”

 

26 Aftur reið Baraldur bóndason

bæði av grimd og vreiði,

hann vá jomfrúins fimm brøður,

teir vóru ikki eftir fleiri.

 

27 Tekur hann jomfrú Svanhild,

hann setir hana til sín hest,

hann ríður so til sín móðurs garð,

alt sum hann kundi best.

 

28 Tað var Baraldur bóndason,

hann heim í garðin fór,

úti hansara sæla móðir

fyri honum stóð.

 

29 Svaraði Baraldur bóndason,

hann talaði orðum svá:

“Móðir, her er frillan tann,

tú segði, eg skuldi ikki fá.”

 

CCF 40 C

TSB E 77

 

Handrit: Schrøters blandinger. Savn Hammershaimbs AM, Access. 4 c II [19], Nr. 40.

 

Útgávur: 

1. Føroya kvæði (Christian Matras greiddi til útgávu, 1941) Band  II, Teil 1, s. 101

2. Føroya kvæði (Inngangur og úrtøk eftir Dánjal Niclasen, 2000) 11. bind, s. 40

 

Heimild: Úr Suðuroy: J.H. Schrøter  (1771-1851).