Skip to main content

Biðilin

 

neutrality helps the oppressor never the victim essay photography self assignments correction de dissertation en philoCCF 115 B

TSB D 130

 

1 Síðla um aftanin, rím fell á,

- undir hvítan saðil -

tá loysti eg út mín gangara grá.

- Har mín gangari rennur ígjøgnum skógvin.

 

2 Upp á bakið eg steig, og burtur eg reið

so myrkan skógvin, so tranga eina leið.

 

3 So myrkan skógvin, so tranga eina gøtu,

tað gjørdi eg helst fyri jomfrúnnar sakir.

 

4 Eg bant mín hest við valknútagrein,

gekk so innan høgaloft at skemta við ein.

 

5 Vænt var vívið, í seingini lá,

allir hennara sjey brøður hildu vakt uppá.

 

6 Vaknaði ein, ið yngstur var av teim,

hann rópar so hátt yvir sjey brøður sínar.

 

7 “Vit hava ein so undarligan gest,

hvat heldur er hann prófast, ella er hann prest?”

 

8 “Hann er eingin prófast, hann er eders mág,

í morgin lata vit hans høvur av slá.

 

9 Hans høgru hond og hans vinstra fót,

slíkt taka menn í sømdir góð.”

 

10 So reið eg mær haðan burt,

og hvørki misti eg mín hond ella fót.

11 Ikki misti eg mítt skøna, unga lív,

- undir hvítan saðil -

bæði árla og síðla var hon mín.

- Har mín gangari rennur ígjøgnum skógvin.

 

CCF 115 B

TSB D 130

 

Handrit: Savn Hammershaimbs, AM, Access.4, 1848.

 

Útgávur: 

1. Danmarks Gamle Folkeviser , VII bind s. 217-218.

2. Føroya kvæði, (N. Djurhuus  greiddi til útgávu 1972), Band VI, s. 5.

3. Føroya kvæði (Inngangur og úrtøk eftir Dánjal Niclasen, 2004) 31. bind, s. 133.

 

Heimild: Úr Suðuroy: Tummas Jógvansson , Tummas við Kráir (1815-1887), Vági, 1848.