Skip to main content

Kall og Svein ungi

 

CCF 182 B

TSB F 70

 

1 “ Hvar rakst tú neyt míni? “

- segði Kall -

”Oman út í akur tín,”

- segði Svein ungi.

 

2 “Hvør bað teg reka tey hagar?”

“Har lá vegur mín.”

 

3 “Skamm fái teg rekandi.”

“So tú meg biðjandi.”

 

4 “Eg vildi, tú skuldi verið flongdur.”

“Við mjúkari ostflís.”

 

5 “Við skørpum homlubandi.”

“Ryggur tín undir.”

 

6 “Eg vildi, tú skuldi hingið niður fyri berg.”

“Sterk lína á mær.”

 

7 “Og einfaldur hosnatráður.”

“Sjálvur tú á endanum.”

 

8 “Eg vildi, tú skuldi flotið á víðum vatni.”

“Sterkur bátur undir mær.”

 

9 “Ongar *sovorðnar árar.”

“Árar av jarni.”

 

10 “Ein bátur við ongum árum.”

“Lotið ligið at landinum.”

 

11 “Eg vildi, eg skuldi hildið á øksi míni.”

“Og staðið føst í nakka tínum.”

 

12 “Eg vildi, eg skuldi hildið á knívi mínum.”

“Og staðið fastur í nakkarivi tínum.”

 

13 “Eg vildi, eg skuldi hildið á spóni mínum.”

“Og skorðaður fastur í góma tínum.”

 

14” Gud stýri mínum viti,”

- segði Kall -

“Nasar tínar eru mínum ‘skiidi’,”

- segði Svein ungi.

 

CCF 182 B

TSB F 70

 

Handrit: Hanus Hanusson: Fugloyarbók (fyri 1854), nr. 74 (AM, Access. 4).

 

Útgávur:

1. Føroya kvæði (N. Djurhuus  greiddi til útgávu 1972), Band VI, s. 267.

2. Føroya kvæði (Inngangur og úrtøk eftir Dánjal Niclasen, 2004) 35. bind, s. 147.

 

Heimild: Úr Fugloy: Hanus Hanusson, Sjeyndi Hanus (1794-1854), Hattarvík.