89
88
Krossorðagáta
lyfta
høvuðs-
staður
vekt
ov fáa sær
mat
besta
tíð
1
kilo-
metur
ílat
fiskur
land
í Afrika
amboð
Norður-
land
klokka
missa
hár
hjálj.
kvenn-
kópur
í
løtuni
spæl
á fóti
fuglur
heldur
2
Rín
3,14
5
vigaði
náttúru-
tilfeingi
játtan
sjálvlj.
tóni
6
ongan-
tíð
ókókað
tveir
eins
hjálj.
øvugt
av tá
øvugt
av nú á fóti
4
vera í
nútíð
hav-
hestur
1. pers.
gift
kona
3
fiskur
Set bókstavirnar saman frá 1-6:
Síða 8
–
13
Uppgávurnar í
„
Samspæl
“
eru gjørdar sum ein
postarenning. Næmingarnir skulu loysa nakrar
uppgávur til tess at finna rætta loysunarorðið.
Hvør uppgáva hevur sítt loysunarorð, sum
næmingurin finnur ámyndini á bls. 8. Bókstavur-
in, ið næmingurin skal finna til hvørja uppgávu,
er tann, ið stendur við røttu myndina á bls. 8.
Seinast í postarenningini skulu næmingarnir
seta bókstavirnar í hvørjari uppgávu saman og á
henda hátt finna seinasta loysunarorðið.
Uppgávan á bls. 8 setur gongd á postarenn-
ingina. Hetta er ein uppgáva við bókstavarað-
num, har sum næmingarnir skulu skriva bók-
stavin, ið kemur áðrenn ella eftir tann ávísta
bókstavin í bókstavaraðnum. Tá ið næmingarnir
seta orðini í litaðu puntunum saman, fáa teir at
vita tað, sum teir skulu gera í postarenningini.
Hava næmingarnir áður arbeitt við „Eg skrivi
“
bókunum, eiga teir at kunna arbeiða sjálvstøðugt
við postarenningini.
Í uppgávuni á bls. 9, skulu næmingarnir byrja
við bókstøvunum, sum eru skrivaðir við feitum
ogfinnaorð, sumhoyra til samaorðaflokk.Orðini
frá H eru navnorð og fara til vinstru: Hill, lykil,
lás, summar, rót, toskur o.s.fr. Stóri bókstavurin
er S.
Orðini frá G eru sagnorð og fara uppeftir:
Gongur, renna, argar (á skák), rópar o.s.fr. Stóri
bókstavurin er eitt N.
Orðini frá B eru hjáorð og ganga til høgru:
beinleiðis, sjáldsama, aftan o.s.fr. Stóri bók-
stavurin er G.
Orðini frá R eru lýsingarorð og fara til høgru:
reytt, tungur, reyðan o.s.fr. Stóri bókstavirin
er O.
Loysanarorðið er song.
Síða 14
–
18
Í hesumpartinumverður fyri fyrstu ferð tosað um
høvuðssetningar og eykasetningar. Víst verður
á tey fýra sløgini av høvuðssetningum og
eykasetningum.
Til ber at lata næmingarnar siga nakrar
setningar fyri síðani í felag at finna útav, um
setningarnir eru høvuðssetningar ella eyka-
setningar.
Eisini verður her komið inn á sambindingar-
orð, og víst verður við dømum á, hvussu sam-
bindingarorðini binda saman setningar og orð.
Síða 19
–
23
Í hesum partinum verður arbeitt við at benda
sagnorð í persónum og tíðum. Næmingar og
lærari lesa Hørpurímu á bls. 19 í felag og
práta um innihaldið. Síðani ber til at práta um,
at sagnorðini í einum teksti vísa, hvat ið gjørt
verður, og at sagnorðini knýta seg at persónum
og tíðum. Lærari og næmingar práta um, hvussu
sagnorð verða bend. Næmingarnir skulu læra
seg persónsfornøvnini í eintali og fleirtali og
síðan finna sagnorðini í Hørpurímu. Tey skulu
skrivast niður eftir persónum, tíðum og hættum.
Er hetta ov torført hjá onkrum næmingum, kunn-
u hesir næmingar loysa uppgávuna saman við
læraranum.
Í sambandi við setningin
„
Systir talar til systur
góð
“
, sum er í Hørpuríma, verður víst á, hví
tað onkuntíð eitur systir og onkuntíð systur.
Skyldskaparorðini verða bend á bls. 23, og
næmingarnir loysa eina uppgáva, har sami setn-
ingur verður brúktur, bara við øðrum skyld-
skaparorðum.
Síða 24
–
27
Næmingarnir finna orð í uppgávuni á bls. 24,
sum teir býta í orðaflokkar. Síðan verður arbeitt
við navnorðunum, fyrst at býta tey eftir kyni og
síðan at benda tey óbundin og bundin í hvørfalli
eintali.
Síðani verða trý navnorð fallbend óbundin
og bundin. Út frá bendu navnorðunum eigur
lærarin at práta við næmingarnar um, at bundnu
navnorðini fáa ending knýtta at sær. Bundin
hvørkikynsorð enda við ð ella ið, men hetta kann
Vegleiðing
