CCF 210 B

Einki TSB-nr.

1 Árla var um morgunin,

tá ið sólin upp rann:

“Hvør skal skjóta hundin,

sum eitur Pann?”

Hann skeyt hundin í trýnið.

2 Keisarin gongur í ‘touginen’,

togar buksur upp um síni knæ:

“Læna mær bóndans byrsu av

Selatrað!”

3 Keisarin gongur í túninum

og rennir alt í rot:

“Latið hundin fáa nú

eitt fullkomið skot!”

4 Sigga situr og bindur

eitt hosubrot:

“Lat ikki hundin falla

fyri tað fyrsta skot!”

5 Átta fylgdu hundinum

til rættarstað,

bundu hann við línur tólv

um ein mikudag.

6 Lúkuna hevði hann til krútmát,

tá ið hon var full,

proppurin var úr Breiðadal,

burtur av høvdull.

7 Ógvuligt var buldrið,

tá ið byrsan hon gekk,

eittans haglið hundurin

í trýnið tá fekk.

8 Blóðið tekur at dryppa

úr hundsins kjaft,

hjartað klappar [á] *Keisaranum,

so hann mundi skræpt.

9 Til svaraði Geipurin,

tá ið blóðið fleyt:

“Bannað veri hondin,

ið hundin skeyt!”

10 Allar sleit hann línurnar,

tann hin gamli fjendi,

oman varð hann kastaður,

tað var hansara endi.

Hann skeyt hundin í trýnið.

CCF 210 B

Einki TSB-nr.

Handrit: Hanus Hanusson: Fugloyarbók (fyri 1854), nr. 54 (AM, Access. 4).

Útgávur:

1. Føroya kvæði (N. Djurhuus  greiddi til útgávu 1972), Band VI, s. 370.

2. Føroya kvæði (Inngangur og úrtøk eftir Dánjal Niclasen, 2005) 36. bind, s. 148.

Heimild: Úr Fugloy. Hanus Hanusson, Sjeyndi Hanus (1794-1854), Hattarvík.