CCF 210 C

Einki TSB-nr.

1 Árla var um morgunin,

sólin upp rann:

“Hvør skal skjóta hundin,

sum eitur Pann?”

Hann skeyt hundin í trýnið.

2 Keisarin gongur í túninum,

togar buksur upp um knæ:

“Tær lænið mær bóndans byrsu

av Selatrað!”

3 Keisarin gongur í túninum,

og gongur alt í rot:

“Latið hundin fáa

eitt fullkomið skot!”

4 Sigga situr og bindur

eitt hosubrot:

“Latið ikki hundin falla

fyri fyrsta skot!”

5 Lúkuna hevði hann til krútmáta,

og hon var full,

proppurin var úr Breiðadal,

av høvdaull.

6 Ógvuligt var buldrið,

tá ið skotið gekk,

eittans haglið hundurin

í trýnið fekk.

7 Blóðið tók at dryppa

úr hundsins kjaft,

hjartað klappaði í *Keisaranum,

tí hann mundi tapt.

8 Til tað svaraði Geiparin,

tá ið blóðið fleyt:

“Skamm og last í hondina,

sum hundin skeyt.”

Hann skeyt hundin í trýnið.

CCF 210 C

Einki TSB-nr.

Handrit: Handrit hjá Reventlow greiva (Ny kgl. Saml. 1928, Folio).

Útgávur:

1. Føroya kvæði (N. Djurhuus  greiddi til útgávu 1972), Band VI, s. 370.

2. Føroya kvæði (Inngangur og úrtøk eftir Dánjal Niclasen, 2005) 36. bind, s. 150.

Heimild: Úr Streymoy. Jens Davidsen, f. í Hvalba (1803-1878), Tórshavn, 1828.