Hemari (hemaraættin)
Lamna nasus
(Bonnaterre, 1788)

Stødd: Í mesta lagi upp ímóti 4 m, tó sjáldan yvir 3 m. Hann kann viga yvir 300 kg, men vanliga stórir hemarar viga um 150 kg.

Dýpi: Uppsjóvarfiskur, vanliga ikki djúpari enn 150 m, men er tó fingin djúpari enn 700 m.

Litur: Myrkt grábláur ella blásvartur á bakinum. Um síðurnar og búkin er hann ljósari. Afturkanturin á fremru ryggfjøðurini og á stertinum er ljósur.

Lýsing: Hemari er tjúkkvaksin um miðjuna og mjækkar út í báðar endar.

Hann hevur tvær ryggfjaðrar, tann fremra situr frammanvert miðjuna, er stór og tríkantað. Hin aftara er lítil og situr heilt aftur móti klingruni, og beint undir henni situr tann eins lítla gotfjøðurin. Búkfjaðrarnar eru smáar og sita við gotið. Hesar fjaðrarnar eru allar spískar aftureftir. Uggafjaðrarnar eru stórar og minna um bøksl. Hann hevur ‘kjøl’ hvørjumegin klingruna og eitt sindur fram á sporlið, eitt skarð inn í klingruna, bæði undir og yvir, beint við stertin. Hann hevur spískan trón, hvassar, tríkantaðar tenn, sum hava ein lítlan spíss hvørjumegin inni við tanngarðin.

Eyðkenni: Innara hornið á uggafjøðurini røkkur aftur undir miðjuna á tí fremru ryggfjøðurini. Hemari er tjúkkvaksin. Teir serligu ‘kjalirnir’ og skørðini inn í klingruna eyðkenna hemara.

Týdningur: Hemari hevur ofta góðan prís og verður nógv veiddur.

da: Sildehaj, en: Porbeagle, fr: Requin-taupe commun, ís: Hámeri, no: Håbrann, tý: Heringshai