Útbreiðsla: Hvítaskøta er frá Suður- og Vesturnoregi, um Hetland og Føroyar til Íslands og Vesturgrønlands. Undir Føroyum er hon rættiliga vanlig m.a. suðuri á Munkagrunninum á umleið 450 m dýpi.
Hvítaskøta (skøtuættin)
Raja lintea Fries, 1839
Stødd: Hvítaskøta verður upp í 124 cm long.
Dýpi: Hon er úr 150 m niður á 650 m.
Litur: Um bakið er hon brún- ella blágrá, viðhvørt rættiliga dimm. Undir búkinum er hon hvít, oftast við tveimum blágráum blettum við gotið. Hon er blágrá fram við ravakantunum aftanfyri ravahornini. Undir halanum er hon hvít fram við kantunum, og ein grá strípa er eftir allari miðjuni.
Lýsing: Gronin er spísk og long, umleið 3,5 ferðir ennibreiddina. Vaksnir fiskar hava eitt rað av hvítum píkum, millum 42 og 51, mitt aftur eftir bakinum og út á halan. Eitt ella fleiri óreglulig røð av píkum eru á síðunum á halanum. Tveir stórir píkar eru á ‘herðunum’, umleið 4 píkar við eyguni og umleið 4 framman fyri eyguni. Hon hevur ongan pík millum ryggfjaðrarnar. Onkrar gamlar skøtur hava ongar píkar framman fyri halan og hava bert nakrar naddar við eyguni og á ‘herðunum’. Halapíkarnir eru har framvegis, eisini teir eftir kantunum. Ravakantarnir framman eru eitt sindur bogaðir inní.
Eyðkenni: Tann ljósi liturin og píkarnir á halanum. Eyðsýnd er tann gráa strípan mitt undir halanum.
Týdningur: Hvítaskøta verður avreidd sum annar fiskur.
da: Hvidrokke, en: Sailray, fr: Raie voile, ís: Hvítaskata, no: Kvitskate, tý: Weissrochen