Íshavssúgfiskur (súgfiskaættin)
Careproctus reinhardti (Krøyer, 1862)

Stødd: Íshavssúgfiskur verður upp í 30 cm langur.

Dýpi: Hann er úr 100 m niður á 2000 m.

Litur: Hann er gulur ella reyðgulur. Ein feril av bláligum liti er á ryggfjaðrunum og gotfjaðrunum.

Teinar. R 51-62; G 45-51.

Lýsing: Íshavssúgfiskur hevur kubbut skap, hann er tjúkkur framman, klænur aftan, bleytur, minnir um hvalspýggju. Hann hevur eina ryggfjøður av klingruni fram á nakkan, eina gotfjøður av klingruni heilt fram til gotið. Gotið er eitt eygnatvørmát frá súgvikoppinum. Hann hevur stórar uggafjaðrar, ovari partur sum vanligar fjaðrar, niðari meira trevsutur. Búkfjaðrarnar eru samanvaksnar í ein súgvikopp, sum situr undir búkinum og er til støddar sum eygað. Høvdið er stórt, og gronin er avkubbað, eyguni sita næstan fremst á høvdinum, tey eru miðalstór, og framman fyri eyguni eru tveir nasagluggar fram úr høvdinum. Stór slipuop eru á gronini oman fyri yvirkjaftin og á undirkjaftinum. Hann hevur smá táknaop og lítlan stert. Skræðan er tjúkk og tykist glærut.

Eyðkenni: Langa gotfjøðurin og langa ryggfjøðurin. Flata gronin. Tveir nasagluggar.

Týdningur: Íshavssúgfiskur hevur ikki vinnuligan týdning.

da: Spidshalet ringbug – Reinhardts ringbug, ís: Hveljusogfiskur, no: Nordlig ringbuk

E.S. Summi súgfiskasløg eru so lík, at ringt er at skilja tey hvørt frá øðrum. Um fiskin, Careproctus reinhardti, siga nøkur vísindafólk, at hann í veruleikanum er C. longipinnis, onnur, at hann er C. micropus. Í hesi bókini er hann so C. reinhardti.