Útbreiðsla: Undir Føroyum er hann vestanfyri og sunnanfyri. Hann er við bankar og tindar á víðum havi suður úr Føroyum. Annars við Vesturafrika, Madeira, Asoroyggjarnar, í vestara parti av Miðjarðarhavinum, í hellingunum frá Gibraltar til Íslands. Í Indiahavinum og Kyrrahavinum. Við Avstralia og Nýsæland.
Morafiskur, mora (moraættin)
Mora moro how to write graduate papers homework pass templates online dissertation and thesis research paper write an essay for a scholarship(Risso, 1810)
Stødd: Morafiskur verður upp í 80 cm langur.
Dýpi: Hann er botnfiskur millum 500 m og 2500 m dýpi.
Litur: Morafiskur er grábrúnur um bakið og gráur um síðurnar og undir búkinum. Inni í kjaftinum er hann blásvartur, og fjaðrarnar eru ljósabláar. Trolveiddur fiskur hevur ofta mist roðsluna og litirnar, og tá er fiskurin gráhvítur, nakað grómutur at síggja.
Teinar: R1 7-9; R2 42-46; G1 16-21; G2 15- 22.
Lýsing: Skapið er eitt sindur bøllut, tjúkkastur er hann um búkin. Hann hevur tvær ryggfjaðrar. Tann fremra er lítil og tríkantað, fremsti teinur er hægstur. Hin aftara er long og er aftur til klingruna. Hann hevur tvær gotfjaðrar, tann fremra er heldur størri enn hin aftara. Búkfjaðrarnar eru smáar og spískar, fremsti teinur er um tvær ferðir so langur sum hinir. Uggafjaðrarnar eru smáar og sita heldur fremri enn fremra ryggfjøður. Sterturin er nakað sýldur. Hann hevur lítið høvd, stutta gron, stór eygu, og eygnatvørmátið er væl størri enn gronin. Hann hevur finnu. Strikan er nakað bogin oman fyri uggafjøðurina.
Eyðkenni: Morafiskur minnir um lítlubrosmu, men skilist beinanvegin frá henni, við tað at hann hevur tvær gotfjaðrar, stuttar búkfjaðrar, stutta gron og stór eygu.
Týdningur: Hann fæst javnan sum hjáveiða bæði við línu og troli, men nøgdirnar eru smáar. Verður avreiddur, men hevur ikki stóran vinnuligan týdning.
da: Almindelig dybhavstorsk, en: Common mora - Mora, fr: Moro commun, ís: Móra