Tunfiskur (makrelættin)
Thunnus thynnus (Linné, 1758)

Stødd: Tunfiskur er ein av heimsins størstu beinfiskum, hann verður upp í góðar 450 cm langur og vigar upp ímóti 700 kg. Vanlig longd er upp í 200 cm.

Dýpi: Hann er uppsjóvarfiskur, úr vatnskorpuni niður á góðar 100 metra dýpi, møguliga væl djúpari.

Litur: Undir búkinum og um liðirnar er hann silvurhvítur við litleysum tvørstrikum skiftandi við litleysar blettir. Serliga eldri fiskar hava hesar blettirnar. Tað litleysa fyribrigdið sæst best á nýveiddum fiski. Fremra ryggfjøður er gullig ella blálig. Tann aftara er reyðbrún. Gotfjaðrarnar eru dimt gulligar við svartari rond. ’Kjølarnir’ á klingruni eru svartir á vaksnum fiski og hálvgjøgnumskygdir á ungfiski.

Teinar: R1 + R2 XII-XIV + 13-15 + Smáfj. 8-10; G 13-16 + Smáfj. 7-9.

Lýsing: Tunfiskur er spískur í báðum endum og tjúkkastur um fremru ryggfjøður, í tvørskurð er hann næstan rundur. Fremra helvt av kroppinum er sett við beinkendari roðslu, sum bæði á bakinum og á síðunum kemur aftur um uggafjaðrarnar. Aftara helvt er sett við smáum roðslum. Gotfjøðurin er umleið somu stødd sum aftara ryggfjøður. Uggafjaðrarnar eru styttri enn 80% av høvuðlongdini. Hann hevur tvær ryggfjaðrar, tann fremra er hægst framman og lækkar aftureftir. Hin aftara er styttri, høg og tríkantað. Uggafjøðurin røkkur ikki aftur um 12. teinin á fremru ryggfjøður. Hann hevur ’kjøl’ hvørjumegin á klingruni og eitt sindur fram á sporlið. Fremsta táknabein hevur 34-43 táknatindar (inni í boganum).

Eyðkenni: Stuttu fjaðrarnar. Uggafjaðrarnar røkka minni enn so til gloppið millum ryggfjaðrarnar.

Týdningur: Virðismikil fiskur, verður nógv veiddur allastaðni. Í føroyskum sjógvi hevur eisini nakað verið veitt av tunfiski.

da: Tun, en: Bluefin tuna, fr: Thon, ís: Túnfiskur, no: Tunnin – Makrellstørje, tý: Thunfisch