Útbreiðsla: Tussafiskur er í øllum heimshøvunum. Her á leið er hann fingin undir Grønlandi, Íslandi og vestan fyri Írland, undir Føroyum vestur úr Mykinesi.
Tussafiskur (tussafiskaættin)
Ceratias holboelli Krøyer, 1845
Stødd: Kvennfiskar verða upp í 120 cm í fullari longd, kallfiskar 16 cm aftur til klingruna. Kallfiskarnir eru ofta at síggja sitandi fastgrónir undir búkinum á kvennfiskinum, har liva teir eitt lív sum støðugir sáðbankar og sníkar.
Dýpi: Undir Føroyum er hann fingin á umleið 570 metra dýpi við botnin, men er annars mest uppi í sjónum úr vatnskorpuni niður á 2000 m.
Litur: Tussafiskur er svartur, grásvartur. Um høvdið, allan kroppin og út á stertin er fult av hvítligum naddum, ið minna um gjar.
Lýsing: Hann er klumputur fiskur. Hann hevur stórt høvd, meira enn 1/3 av standardlongdini, stóran, upprendan kjaft ovast og fremst á høvdinum. Eyguni eru smá og sita ovarlaga og aftarlaga á høvdinum. Hann hevur langa og klæna stong á nakkanum millum eyguni og táknaopini. Ein líknandi stong er mitt á bakinum. Á sporlinum eru 4 førligir teinar, nakað av skræðu er ímillum teinarnar. Hetta er ein ryggfjøður. Beint undir henni situr gotfjøðurin, lík ryggfjøðurini, men heldur minni. Sterturin er stórur við 8 førligum, longum og næstan Tussafiskar Tussafiskaættin berum teinum. Teir 4 mittastu teinarnir greina seg í tvey. Hann hevur smáar uggafjaðrar, ið sita framman fyri miðjuna á fiskinum, mitt uppi á síðuni.
Eyðkenni: Á kvennfiski er longdin úr gronini til uggafjøðurina, umleið 34% av standardlongdini. Upprendi kjafturin. Stengurnar. Naddarnir, ið líkjast gjari.
Týdningur: Tussafiskur hevur ikki vinnuligan týdning.
da: Holbølls storangler, en: Kroyer’s deep sea angler fish, ís: Sædjøfull