Malaisia er í tveimum høvuðslandslutum, sum eru langt hvør frá øðrum, ímillum landslutirnar er Suðurkinahav. Vestari landslutur er á meginlandinum, sunnarlaga á Malakkanesi ímillum Teiland og Singapor, og eystari landslutur er norðarumegin í Borneo. Knappliga 30 mió. fólk búgva í Maleisia, tey flestu í stórbýunum á meginlandinum. Fimta hvørt ár velur Maleisia nýggjan ríkisovasta. Landið er samveldisríki, tilsamans eru sekstan ríki, herav níggju sultánríki. Sultántrúnan gongur í arv, og sultánarnir skiftast um at verða kongar í Malaisia.

Næstan helvtin av fólkinum í Malaisia eru malaiar. Um ein triðingur eru kinverjar, og hini eru ættað frá tilflytarum av Indianesi ella eru ymisk upprunafólk. At fólkið hevur verið so blandað, var fyrr atvold til stríð ímillum fólkasløgini.

Í 1857 settu nakrir tinhøggarar upp eina legu, har áirnar Klang og Gombak renna saman í eitt. Teir nevndu leguna Kuala Lumpur, sum á maleiskum merkir "runutur samkomustaður". Legan vaks skjótt og gjørdist handilsmiðstøð í tin- og gummivinnu. Nú er Kuala Lumpur høvuðsstaður í Malaisia, og har búgva fleiri enn 1,8 milliónir fólk.

Nógv náttúrutilfeingið er í Malaisia, og í landgrunninum við landspartin Sarawak í oynni Borneo eru nógv olja og gass. Einki annað land í heiminum vinnur út so nógva pálmaolju, hon verður nýtt til matgerð og í sápuídnaðinum; bara Brasil ger meiri rágummi. Í regnskógunum í Sarawak veksur dýrur viður, men serfrøðingar halda, at skógurin fer at minka skjótt, tí at meira verður høgt niður, enn tað veksur upp aftur.

Undir børkinum á gummitrænum er hvít sevja, nevnd latex, ið verður gjørt til rágummi. Gummitræið veksur í tropuveðurlagi og veksur væl í lágu fjøllunum á Malakkanesi. Sevjan verður latin gummivirkjunum, sum eru tætt við, har tappað verður. Har verður hon stoytt í kør og blandað við vatni og sýru; síðan verður hon gjørd til tunnar plátur, ið verða royktar ella hongdar út at torna.

Í 1970-árunum vóru fáar verksmiðjur í Malaisia, og næstan øll rávøra landsins, t.d. gummi og tin, varð flutt út til onnur lond og gjørd til lidnar ídnaðarvørur.

Í 1990-árunum var búskaparliga menningin í Malaisia størri enn í flestum londum í heiminum. Enn verður nógv náttúrutilfeingi vunnið, men ídnaðurin er ógvuliga nógv vaksin. Nú eru tveir triðingar av útflutninginum liðug vøra, t.d. bilar, elektrónikkur, klæði og matvøra.

Fyrsti bilur, sum var gjørdur í Malaisia - slagið er Proton - fór av bilverksmiðjuni við býin Kuala Lumpur í 1985. Í 1999 vóru 110.000 proton-bilar gjørdir um árið, hetta talið er voksið nógv síðan tá, mangir teirra verða seldir til Indonesia, Singapor og Bretlands. Hetta bilmerkið hevur verið so væl umtókt, at Malaisia nú er farið í holt við eina aðra nýggja bilverkætlan. Landið er eisini altjóða miðdepil í elektrónikkídnaði, og einki annað land í heiminum ger so nógvar disklastøðir til teldur.

Í 1414 tók fólkið í Malakka við islamskari trúgv, tí at sultánur teirra giftist við muslimskari kongsdóttur úr Sumatra. Nýggi átrúnaðurin festi skjótt røtur um alt landið. Nú á døgum er størri helmingurin av fólkinum í Maleisia muslimar; flestir teirra halda enn islamskar lógir og siðir, og mong konufólk hava klæði um høvur og herðar, tá ið tær fara út.

Av tí at nógv fólk býr fram við áunum og á láglendinum við strendurnar - hetta er lendið, sum javnan stendur undir í vatni - verða húsini sett á steyrar, ið standa djúpt niður í jørðina. Bygdir við tílíkum húsum, nevnd kampung, eru víða hvar í Asia. Húsini standa høgt frá jørðini, at tey skulu ikki fara í vatnflóð. Mongu gluggarnir og tað, at opið er undir gólvinum, ger, at húsini eru turr, og tað verður ikki so klumrut inni.