– 34 –
– 35 –
&
?
24
24
˙
Tá
Tá
Gud,
Tú
Tú
Og
˙
1.
2.
3.
4.
5.
6.
˙
˙
˙
˙
˙
˙
vit
ei
-
fa -
lo -
vá -
tá
í
na
ðir
var,
rar
vit
stør -
tað
gó -
at
syn -
øll
stu
vár
ði,
títt
dir
av
˙
œ œ ˙
˙
˙
˙
˙
˙
˙
˙
˙
˙
˙
œ œ ˙U œ œ
ney -
ug -
sor -
blíd -
ik -
hjar -
ðum
gi
gar -
ni
ki
tans
stá
er,
stund
fá
goym,
grund
og
at
vit
skal
vár
tær
œ œ ˙
˙
œ œ
˙
œ œ ˙
u
˙
˙
˙
˙
˙
&
?
26
26
24
24
˙
œ œ œ œ œ œ
vi -
vit
til
hvørt
stó -
fe -
ta
øll
tín
tað
ru
gin
on -
so -
hev -
barn,
mis -
tak -
ga
mul
ja
teg
brot
ka
œ œ ˙
œ œ ˙
œ œ œ œ œ œ œ œ
˙
˙
œ œ œ
˙ œ œ ˙ ˙ Ó ˙
hjálp
ein -
sál
hei -
øll
hvør -
at
mælt
og
tir
tú
ja
fá,
her
lund,
á;
gloym!
stund,
ei
á -
um
vit
Í
tær
.˙
œ ˙ ˙ ˙
œ œ œ œ w Ó ˙
˙ œ œ w ˙
˙ œ œ œ œ œ œ
vi -
kal -
fy -
bið -
hvør -
lý -
ta
la
ri -
ja
ji
ðin
ok -
Gud,
ge -
teg
neyð
tæ -
kum
vár'
ving
í
statt
na
˙ œ œ œ œ œ œ
˙ ˙
œ œ œ œ
œ œ œ œ œ œ
&
?
˙
˙
˙ U ˙
veg,
hjál -
bið -
Je -
ok -
hvønn
ei
par -
ja
su
kum
ein
ráð,
mann,
teg,
navn,
hjá,
dag,
um
sum
at
tak
hvørt
tær
˙
˙#
˙
˙
˙
œ œ ˙
u
˙
˙
˙
˙
˙
˙
˙ œ œ œ œ
sárt
út
rei -
ok -
bá -
æ -
várt
úr
ði
kum
ga -
vigt
hjar -
ney -
tín
í
verk
lo -
ta
ðum
má
tín
vend
va,
˙
˙ œ ˙
œ
˙
˙ œ œ œ œ
˙
˙ œ
œ œ
˙
˙
˙
U
grá -
bjar -
blíð -
fa -
ok -
sæl
ta
ga
ka
ðir -
kum
og
má.
kann.
seg!
favn.
frá!
glað!
.˙
œ ˙
.˙
œ ˙ u ˙
˙
Tá vit í størstu neyðum stá
Gl. sálmalag (J. Waagstein)
P. Eber / Jákup Dahl
&
?
#
#
C
C
˙
Úr
Tú
Men
Alt
˙
1.
2.
˙˙
˙
˙
ney -
hoy -
ná -
man -
ðar -
ri
ði
sins
˙
˙
˙
˙
˙
˙
œ œ ˙
dý -
ró -
ræ -
yr -
pi,
pi -
ður
ki
˙
˙
˙
˙
˙
˙
œ œ œ œ
Gud,
ni
bert
al
-
til
til
hjá
dri
œ
˙
œ œ ˙
œ œ ˙
˙ ˙
tín
mín,
tær,
var
w
ww
Ó œ œ
mín
mær
og
eitt
˙
Ó ˙˙
&
?
#
#
. .
. .
˙
˙
sál
ræt -
tí
slíkt,
við
tir
tú
sum
˙
˙
˙
˙˙
œ œ ˙
bøn
tí
-
vár -
tú
sær
nar
kunn
tað
œ œ ˙
œ œ ˙
œ œ ˙
œ œ ˙
ven -
hen -
he -
kre -
dir.
dur.
vur.
vur.
œ œ ˙
œ œ ˙
œ œ ˙
˙˙
˙
˙
˙ ˙
Tí
Kann
˙
œ œ œ œ
œ œ œ œ
um
na -
hjá
kar
œ œ œ œ
œ œ œ œ
&
?
#
#
œ œ ˙
mær
hjá
alt
tær
œ œ ˙
˙
˙
œ œ ˙
œ œ ˙
gan -
stan -
gast
dast
˙
˙#
.˙
œ
˙
˙
w
má,
svá,
˙ ˙
ww
Ó ˙
sum
hann
˙
Ó ˙˙
˙
˙n
mín
ik -
er
ki
˙
˙
˙
˙
˙
˙
˙
œ œ
at -
dó -
ferð,
min
œ œ œ œ
œ œ œ œ
˙
œ œ
&
?
#
#
˙ œ œ
gerð
ót -
og
tast
˙ ˙
˙ œ œ
˙ ˙
˙
U
œ œ
trá,
má
til
og
˙ ˙
˙
u
˙ ˙ ˙
˙ ˙
grun -
sø -
dar
kja
˙ ˙
˙ œ œ ˙
œ œ ˙
tá
ná -
eg
ði
œ œ œ œ
œ œ œ œ
œ œ ˙
œ œ ˙
fa -
tí -
ri.
na.
œ œ ˙
œ œ ˙
œ œ ˙
˙˙
˙
˙
Úr neyðardýpi, Gud, til tín
Gl. sálmalag (J. Waagstein)
Martin Luther / Jákup Dahl
3. Og tí á Gud, men ei á meg
eg hvørja vón vil byggja;
mítt arma hjarta uggar seg,
tí náðin meg skal tryggja;
hon er mær skjól og tilhald best,
Guds orð sjálvt hevur mær tað fest,
har einki meg skal vika.
4. Ja, varir tað frá morgunstund
til síðla dags á kvøldi,
eg kenna skal av hjartans grund,
eg lukkutíð har dvøldi,
tín hond mær alt til bata ger,
tú veitst, nær hjálpin hollast er,
eg tínum tíma bíði.
5. Er stórt og fult mítt syndamál,
tó størri er tín náði;
um leið er dimm, og rás er hál,
fullvæl eg fram tó nái;
tí Gud mín góður hirði er,
sum alt sítt fylgi røktar her
og bjargar tí úr vanda.
Tá vit í størstu neyðum stá
Úr neyðardýpi, Gud, til tín
