Tað, sum myndin skal vísa, er, at brúka vit greinandi
læruhátt, geva vit veikum og ótryggum næmingum betri
møguleikar við síni egnu ferð og samsvarandi sínum hugi
og áhuga at vera við og uppdaga grundarlagið undir avkod
an.
Harafturat hevur gransking víst, at besti hátturin at
fara í holt við skriftmálið er at arbeiða fyribyrgjandi. Hagt-
vet (
1989
) hevur víst, hvussu vit í forskúla kunnu tvinna
saman arbeiðið við skriftmálinum soleiðis, at tað er partur
av spæli, sum børnini tíma. Í umrødda arbeiði vóru mál-
spøl samantvinnað við skriftmálslig upplegg soleiðis, at
báðir partar stuðlaðu hvør øðrum. Fyri at kunna smakka
orðini, tá ið vit skulu skriva okkurt, mugu vit flyta ansin
yvir á framburðin av orðinum og so skriva bókstavirnar til
tey ljóð, sum vit eru vorðin varug við. Júst fyri ikki at leggja
trýst á barnið um rættleika, var alt slag av spæliskriving
góðtikið sum rætt skrivað. Soleiðis varð tryggjað, at børn
ini fingu frið at menna seg við egnari ferð.
Úrslitið av at arbeiða soleiðis í forskúla gjørdist, at øll
børn komu í gongd við lesimenning sína, meðan tey gingu í
1. flokki. Av 52 næmingum fingu 3 eitt stutt skeið ískoytis-
stuðul fyrst í skúlaárinum við einstaklingsundirvísing 15
minuttir um dagin.
Frá málsligummedviti til lesing
Sum áður nevnt hava verið ymsar áskoðanir um, nær best
var at menna medvit um ljóðeindir. Í fleiri ár hildu gransk
arar uppá, at tilvitan um ljóðeindir kann mennast í sam-
bandi við undirvísing í lesing (
Morais, v.fl., 1987
). Eisini í
Danmark hava ymsar hugsanir um
málform
víst, at mál-
spølini eisini í 1. flokki hava gott árin, eisini hóast tey ikki
høvdu verið brúkt í forskúlanum.
“
Harafturat hevur
gransking víst,
at besti hátturin
at fara í holt við
skriftmálið er at
arbeiða fyribyrgj
andi.
“
41
MÁLSPØL - leikur og læra