hevur yvirlit yvir støðuna og skil fyri tí, sum fyriferst,
samstundis sum tað dugir at vera framskygt og hevur skil
fyri kørmunum, sum skulu vera um rolluspølini. Hetta eru
alt førleikar, sum flyta barnið burtur frá at vera sjálvsøkið
og bráðræsið til at fáa grundarlag fyri at hugsa seg um og
grunda, samstundis sum tað klárar at hugsa sjálvstøðugt
og hevur dirvi sjálvt at fara til verka.
Umhugsni og grundan eru lyklaorð í sambandi viðmenn
ingina, sum er í gongd í lívi barnsins hetta tíðarskeiðið. Tí
er øll stimbran til umhugsni og grundan í gerandisdegn
um hjá barninum sera virðismikil. Endamálið kann vera
at fáa eyga á tær støður, har barnið vísir stóran ans, og so
byggja víðari á tær. Onkrar av hesum støðum kunnu vera
heima við hús, onkrar á dagstovni, og týdningarmikið er, at
foreldur og námsfrøðingar skifta orð um hetta fyri at gerast
før fyri at menna hesa vitan í framhaldandi arbeiðinum við
einstaka barninum.
Hjá børnum í hesum aldri síggja vit alla tíðina, at øll
samvera gjøgnum dagin hevur ávirkan á tað, sum barnið
er í ferð við at læra seg.
Hvussu vit fara um barnið kann so gott sum í øllum
førum fremja ella ikki fremja menning barnsins. Er hin
vaksni tilvitaður um hetta, er ikki neyðugt at orða serliga
námsfrøði um hetta. Men veruleikin er øðrvísi. Sum vaks
in eru vit ávirkað av fleiri kreftum, sum gera gerandisdag
okkara fløkjaligan og harvið truplan, so vit ikki stuðla nóg
væl upp undir at læra børnini. Tí kann vera tørvur á, at
vit orða ein hugburð, sum vit kunnu minna okkum sjálv og
hvør annan á í samstarvi okkara í gerandisdegnum, so vit
sleppa undan námsfrøðiligari vanrøkt.
Summastaðni hava tey orðað setningar, sum hjálpa at
halda fast við høvuðsorðingar, ið kunnu minna tey vaksnu
46
MÁLSPØL - leikur og læra
