Vit hava eisini brúkt “Bytteleg” hjá Lotte Kærså, har
ljóðlagið í sanginum birtir upp undir eitt spæl, har børnini
skulu senda ein stein runt sínámillum í ringinum. Vit hava
brúkt nógva tíð at arbeiða við ljóðlagi á ymsan hátt, tí vit
halda, at hetta er gongd leið til mál, tá ið vit t.d. seta tað
saman við rími og ramsum.
Vit kunnu á ymsan hátt gera sjálvt tað einfaldasta spenn
andi. T.d. at krógva ein setning undir einum dúki ella koyra
lutir niður í ein kassa, og so skulu børnini stinga hondina
gjøgnum eitt lítið hol og finna ein lut, sum so skal verða
sagdur í stavilsum. Hini børnini skulu so gita, hvør luturin
er. Ella gera loynilig kort við myndum av lutum, sum børn
ini kenna. Somu kort kunnu verða brúkt at ríma við, býta
sundur í stutt/long orð, finna forljóð o.s.fr.
Eisini er stuttligt hjá okkum vaksnu at finna upp á spøl
og finna lutir fram, sum kunnu verða brúktir til ávís enda
mál, tí soleiðis kunnu vit skerpa okkara egna ans og skap-
anarevni viðvíkjandi ymisku evnunum í málspølunum. Á
henda hátt hava málspølini verið ein avbjóðing og ein kelda
til íblástur.
Bara ein vaksin – ella tvey?
Eru tvey í forskúlanum, gevur tað góðar møguleikar at eyg
leiða bólkin og at stuðla veikastu børnunum. Annars kann
tað vera torført bæði at hava eyguni við øllum bólkinum og
samstundis síggja einstaka barnið. Ert tú einsamøll, mást
tú kanska sleppa einstaka barninum, so arbeiðið í bólkin
um ikki miseydnast. Serliga hevur tað verið ein fyrimunur
at verið tvær, tá ið vit komu til forljóð og ljóðeindir, tí nú
sæst spjaðingin í bólkinum av álvara. Verða tey veiku ikki
stuðlað við fjølbroytni og endurtøkum, er rætt og slætt ov
torført at fáa tey at fylgja við. Arbeiða tveir námsfrøðing
67
MÁLSPØL - leikur og læra
