Vørukurv

Fía er fosturbarn. Mamman er ov sjúk at búgva heima.

Fía hugsar, at einki í lívinum varir, hon fer ongantíð at hoyra til í látrinum og prátinum í fosturfamiljuni. Men Fía fer á máliskeið, hon vil læra at skapa okkurt vakurt. Hon hevur nógv at gleða seg til.